یکی از این درس‌هایی که از فصل‌های مختلف مبارزه و مقاومت گرفته‌ایم اهمیت جلوگیری از آلوده شدن فعالیت‌های سازمانی به نفوذ عوامل گروههایی است که بدون یک پایگاه حقیقی در بدنه‌ی جامعه‌ی متکثر معترضان ایرانی، می‌توانند به مانعی بر سر همبستگی و اقدام مشترک طیف‌های مختلف سیاسی و مدنی ایران تبدیل شوند.
از این جهت، «گروه اقدام مشترک» با افراد یا نهادهایی که به هر نحوی به گروه‌های زیر تعلق دارند، نه در قالب عضویت و نه در قالب همکاری وارد قرارداد نمی‌شود:
♦️ نیروهای وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
♦️ بازوهای اجرایی و سیاسی در نهادهای امنیتی و نظامی مربوط به جمهوری اسلامی
♦️ بازوهای لابیگری جمهوری اسلامی در خارج از کشور
♦️ سازمان مجاهدین خلق ایران
♦️ گروه‌های همسو با افراد و نهادهایی که «اصلاح» جمهوری اسلامی و قوانینش را راه حل مواجهه با وضعیت اضطراری ملی موجود می‌دانند.
موضع ما شفاف است: ما به دنبال گذر از جمهوری اسلامی و رسیدن به یک نظام سیاسی سکولار دموکرات هستیم؛ برای کشتن وقت واتلاف انرژی جمعی فرصتی نداریم.